• DOBÓR FALOWNIKÓW SERWIS FALOWNIKÓW - 1 strona - słowo kluczowe - katalog.inforam.pl

Dobór falowników Serwis falowników

  • Przemienniki częstotliwości instrukcja

    Poddając analizie siedemdziesięciolecie ewolucji nauki organizacji można zauważyć, że rozwijała się ona dwoma nurtami. Pierwszy z nich wziął początek w tzw. teorii biurokracji (prace M. Webera). Teoria ta przywiązywała dużą wagę do doświadczeń i obserwacji praktycznych, respektując z dużą przesadą zasadę, w myśl której jednoosobowa orientacja zarządzających zwiększa racjonalne zachowanie się zarówno całej organizacji, jak i poszczególnych pracowników. Następną teorią tego nurtu, jest tzw. teoria funkcjonalna. Twórcą tej teorii był H. Fayol. Przywiązuje się w niej znacznie większą, w stosunku do poprzedniej teorii, wagę do wyraźnego podziału pracy i jasnego określania praw i obowiązków pracowniczych oraz wyraźnie formułuje problem równowagi wewnątrz każdej struktury organizacyjnej. W latach czterdziestych powstają dwie kolejne teorie organizacji — teoria stosunków międzyludzkich oraz teorią behawiorystyczna. Do pierwszej zalicza się pracę takich uczonych, jak Douglasa, Mc Gregora i Rencisa Likerta. Przyjęli- oni zasadę, której treścią była silna korelacja pomiędzy postawą ludzi a efektywnością ich działania. Taki punkt widzenia wynosi związki i stosunki międzyludzkie ponad inne w hierarchii ważności czynników organizacyjnych. Do współtwórców teorii zachowania (behawiorystycznej) zalicza się: H. Simona, S. Marcha i M. Hair'a. Teoria ta opiera się na założeniu, że każda organizacja jest systemem ludzi, a zarządzanie polega na działaniu wywołującym współdziałanie pewnej liczby osób, przy czym istota ludzka uważana jest za osobnika racjonalnego chcącego i umiejącego rozwiązywać złożone problemy. Podejmowanie decyzji ma zapewnić przetrwanie organizacji.

  • Falowniki częstotliwości

    Wyznaczenie współczynnika stratności dokonuje się za pomocą pomiarów. Umożliwiają one sprawdzenie stanu izolacji bez niebezpieczeństwa uszkodzenia, gdy tymczasem zwykła próba przez doprowadzenie wysokiego napięcia przedstawia znaczne ryzyko zniszczenia izolacji. Określenie współczynnika stratności stanowi dogodną kontrolę niektórych procesów fabrykacyjnych, np. suszenia i nasycania papieru. Wilgoć znacznie zwiększa współczynnik strat i materiałów włóknistych. Większe więc wartości współczynnika stratności świadczą o zawilgoceniu izolacji w pracy. Zmiany współczynnika stratności są oznaką starzenia się materiałów organicznych, np. olejów.

  • Silniki pradu stałego 12V

    W miejscach wilgotnych, w warunkach szczególnie niebezpiecznych, najlepszą ochroną przed porażeniem są specjalne wyłączniki ochronne, które powodują wyłączanie odbiorników, gdy napięcie między kadłubem silnika a ziemią przekroczy 24 V. Lampy ręczne i odbiorniki o niewielkiej mocy, używane do pracy na konstrukcjach żelaznych w pobliżu dużych mas żeliwa lub w pomieszczeniach bardzo wilgotnych, należy zasilać napięciem obniżonym. Obniżenie napięcia uzyskuje się za pomocą tzw. transformatorów bezpieczeństwa, najczęściej o mocy do 150 VA. Za napięcie bezpieczne w zwykłych warunkach uważa się 42 V.
    Napięcie niższe niż 42 V należy stosować:
    1) do zasilania ręcznych lamp w warunkach niebezpiecznych (prace wewnątrz uziemionych konstrukcji żelaznych, wilgoć itp.),
    2) do zasilania lamp oświetleniowych stałych pracujących w wyjątkowo niebezpiecznych warunkach dla ludzi, jeżeli są zawieszone niżej niż 2,5 m nad ziemią,
    3) do zasilania ręcznych narzędzi elektrycznych w warunkach wyjątkowo niebezpiecznych.
    Do zasilania ręcznych lamp w warunkach dla ludzi wyjątkowo niebezpiecznych lub do pracy na powietrzu należy stosować dalsze obniżenia napięcia, tj. 24 V.

  • Automatyka i serwis

    Wszystkie wyżej podane sposoby ochrony przed porażeniem prądem mają na celu zmniejszenie natężenia prądu mogącego przepływać przez ciało ludzkie, a w razie porażenia zmniejszają lub całkowicie odłączają napięcie, pod którym człowiek się znajduje. Drugim czynnikiem, poza wysokością napięcia, mogącym zmniejszyć natężenie prądu, jest oporność styku ciała ludzkiego, którą można zwiększyć, używając narzędzi p izolowanych rękojeściach oraz stosując sprzęt ochronny, mianowicie gumowe rękawice, buty, kalosze, kaptury i chodniki. Pod względem przystosowania izolacyjny sprzęt ochronny dzieli się na zasadniczy i dodatkowy. Zasadniczym sprzętem ochronnym nazywa się taki, przy użyciu którego można bezpiecznie manipulować odnośnymi częściami urządzeń znajdujących się pod napięciem. Dodatkowym sprzętem ochronnym nazywa się taki, który użyty sam nie stanowi pełnego zabezpieczenia, ale użyty łącznie ze sprzętem zasadniczym zwiększa pewność bezpieczeństwa pracy. Zasadniczy sprzęt ochronny powinien być wykonany z ebonitu, dobrego bakelitu lub z innego materiału izolacyjnego o stałych własnościach izolujących.

  • Falowniki dystrybucja

    W czasie normalnej pracy urządzenia elektrycznego (maszyn, linii przesyłowych) jego izolacja jest naprężona pod wpływem napięcia roboczego, które nie przewyższa na ogół napięcia znamionowego. Podczas eksploatacji urządzenia wzrost napięcia roboczego ponad znamionowe zachodzi o około 15% (np. regulacja napięć transformatora). Bardzo często jednak, zwłaszcza na liniach przesyłowych, pojawia się napięcie obce, kilkakrotnie przewyższające napięcia robocze. Może ono powstać wskutek: 1) wyładowań piorunowych, czyli tzw. przepięć atmosferycznych, 2) dokonywania włączeń i wyłączeń, tzw. przepięć łączeniowych, 3) powstałych zwarć, zwłaszcza zwarć z ziemią, czyli tzw. przepięć zwarciowych lub ziemnozwarciowych. Przepięcia atmosferyczne powstają wskutek uderzenia bezpośredniego piorunu w linię lub inne urządzenia albo przez indukcję w związku z wyładowaniem się chmur do ziemi lub do innych chmur. Przepięcia łączeniowe mogą powstać wskutek indukcji własnej i pojemności poszczególnych części urządzenia.

  • Falownik Omron usterki

    Miarą dobroci materiału izolacyjnego obok wytrzymałości elektrycznej jest tzw. stratność dielektryczna, która występuje w postaci przepływu prądu elektrycznego przez dielektryk izolujący przewody wiodące prąd zmienny. Układ dwóch przewodów (np. linii elektrycznej napowietrznej lub kablowej) oddzielonych dielektrykiem (powietrzem lub izolacją żył kabla) możemy przedstawić schematycznie w postaci układu złożonego z równoległego połączenia kondensatora i oporności czynnej . Kondensator przedstawia oporność bierną dielektryku, a oporność służy do zobrazowania strat cieplnych, jakie występują w dielektryku. Straty te są wywołane zmianami polaryzacji cząsteczek dielektryku, tj. zmianami ustawiania się cząsteczek dielektryku pod wpływem zmiennego pola elektrycznego, podobnie jak to zachodzi z elementarnymi magnesami przy magnesowaniu ciał ferromagnetycznych.